Mary Jane, Milou Maria en Mary-Louise op avontuur
Door: Mary-Louise
Blijf op de hoogte en volg Marloes
02 Mei 2014 | Canada, Cowichan Bay
Mijn vorige blog was geschreven op 16 april. Toen waren we nog druk bezig met het maken van een videoclip voor papa's 50e verjaardag. Veel filmen, zang opnemen en tenslotte het in elkaar zetten (wat Milou heel goed kan). Het was heel veel werk, maar het eindresultaat mag er zijn, vind ik zelf. Helaas was skypen rond die tijd niet gelukt, dus dat was wel balen. Gelukkig vond papa het zelf heel leuk :) En veel andere mensen ook!
Nadat al die hectiek voorbij was, heb ik natuurlijk een kaart voor mama opgestuurd, want die was een paar dagen later jarig. Die week zijn we gewoon naar school geweest en hebben we weer goed geholpen. Ook heb ik wat schoolwerk gedaan, niet heel interessant.
Op donderdag werden we door Keri, dat is een vriendin van Audrey, naar Mary gebracht, die woont in Lantzville (vlak bij Nanaimo).
We zouden t/m zondag (da's vandaag) bij Mary, haar man Barry en hun megahond Sam blijven.
Toen we donderdagavond af waren gezet door Keri, gingen we heel even naar het huis van Mary en Barry en daarna gelijk door naar Nori, dat is een Japans restaurant in Nanaimo. Daar was voor ons gereserveerd om sushi te gaan eten! In mijn leven had ik 2 of 3x sushi op, maar was nog nooit naar een Japans restaurant geweest. Weer een ervaring erbij dus.
Ik weet nu dat zo'n restaurant een goede plek is voor mij, want ik hou van vis. Eerst kreeg ik een paar stukken rauwe zalm, zeer lekker. Daarna kwamen er steeds meer dingen. Allemaal onder het "genot" van saké, warme wijn. Wat niet heel lekker is. Er waren gefrituurde garnalen, gefrituurde krab, gefrituurde groenten, van alles. Dat was heeeel lekker :D Daarna kregen we nog cones met van alles lekkers er in, inclusief avocado, wat ik voor het eerst op had. Best lekker.
Voor de gein had Barry een soort puree van viseitjes besteld. Maar een mini beetje van gegeten, maar oh dat was vies.
Genoeg over de sushi. We gingen daarna naar het huis van Mary en Barry en konden een beetje relaxen. We hebben nog een film gekeken, the Secret Life of Walter Mitty, best een leuke film. Beetje raar, maar wel leuk op zich.
Op vrijdag moest Mary werken, dus gingen we niks doen. In plaats daarvan hebben we lekker in de jacuzzi in de tuin gezeten (aw yeah) en met de grote hond Sam naar de oceaan gelopen. Beetje een chill dag, dat was ook wel eens fijn :D Die avond hebben we geloof ik ook een film gekeken, die heel raar was.
Op zaterdag was de familie barbecue, niet mijn familie, maar dat maakt niet uit :P We gingen naar Uncle Tom, dat is de broer van tante A3, de schoonzus van oma Diny. Jaja, hou je het nog bij? Ome Tom woont in Duncan, waar ook tante A3 woont. Vanaf Mary's huis was dat ongeveer 1,5 uur rijden. Alle drank in de auto, Mary had een taart gemaakt, dus we waren er klaar voor. De bbq staat bekend als een zuip- en taartfestijn. We hadden dus great expectations. Maar eerst maar naar uncle Tom toe en dat was moeilijker dan gedacht. We hadden vertrouwen in Mary, maar die wist zelf niet eens waar ie woonde :P Eenmaal in Duncan begon het dwalen, op zoek naar Stolze road, volgens Mary woonde hij daar. Nou een stuk of 4x door Stolze road gereden, geen uncle Tom. Paar andere wegen, niet bij het goede adres. Misschien hebben we daar wel langer dan een uur rond gereden. Toen hebben we Marge maar gesmst, die stuurde eerst niks terug. Daarna gebeld en ze zei dat het niet Stolze road, maar HANKS road was. Unlcle Tom woont op Hanks road. Tom Hanks. Maaaaar waar was Hanks road? We hadden geen bereik met onze telefoons en internet deed het ook niet, we waren letterlijk in the middle of nowhere. Uiteindelijk zag ik Hanks road en waren we blij :)
We kwamen aan en het varken was blijkbaar al gesneden. Ze gooien een heel varken op de bbq en snijden dan de goede stukken ervan om op te eten. We werden gelijk vriendelijk begroet en we konden eten :) Het voelde alsof we deze mensen al kenden, wat niet zo was, dus dat was fijn :) Het was wel wat koud om buiten te zitten, dus besloten we naar binnen te gaan, waar onder andere Mike & Marge en tante A3 zaten. We zagen ook al allerlei lekkere taarten staan. Er was namelijk ook een taart wedstrijd, wie de lekkerste taart had gemaakt, won een prijs. Iedereen mocht stemmen. We hebben gezellig gekletst met een vrouw die oorspronkelijk uit Nederland kwam en nog een hoop andere mensen. Het was zeker gezellig, maar totaal geen drinkfestijn zoals we hadden gehoord :P
De allerlekkerste taart vond ik pineapple fluff, had ik nog nooit gegeten, maar oei die was lekker! Daar had ik dus op gestemd en hij had ook nog eens gewonnen! Mary's taart was 3e geworden, niet slecht dus.
Na het feestje gingen we met Sophie (Mary's dochter) naar het huisje van haar vader. Hij heeft een super mooi huisje aan Cowichan Lake waar we die nacht zouden slapen. Dit was handiger dan terug gaan naar Nanaimo, want we gingen op zondag KAYAKKEN! Op tijd slapen, want we moesten om 7 uur opstaan om op tijd weg te gaan. Als ontbijt had ik een cinnamon bun met cream cheese er op, SUPER LEKKER :D Even later waren we onderweg naar Cowichan Bay, want daar zou onze gids John ons verwachten.
Eenmaal aangekomen moesten we wat formuliertjes invullen, haalden we wat drinken en een snack voor onderweg en konden we John ontmoeten. Het bleek dat John's ouders uit Friesland komen, dus hij kon een paar Nederlandse dingen zeggen, grappig. Ik kreeg een soort van rode/oranje kayak toegewezen en we hadden mooie rokjes aan die je over de kayak heen kon trekken zodat er geen water in kwam. Achteraf werkte dat niet heel goed, want m'n broek was alsnog nat. Away we went, flink peddelen. Het was echt super gaaf. Ik had ooit al met papa in België en Tsjechië gekayakt, maar dit was niet te vergelijken. We waren op een heel open gebied, waar je heel ver voor je uit kon kijken. Gelukkig was het gestopt met regenen toen we gingen kayakken :)
Toen we onderweg waren, hoorde ik opeens wat plonzen achter mij. Snel omkijken en toen zag ik twee zeeleeuwen! Super cool :) Ze waren ook vet dichtbij me telkens, zo'n 2 meter afstand. Helaas geen foto's kunnen maken, want we waren aan het kayakken. Ook zagen we veel zeehonden, echt mega veel. Zwarte en grijze zeehondjes.
Het kayakken was toch best zwaar. Al helemaal als je vanuit niks opeens 3 uur lang (wat 4 uur werd) gaat kayakken. Maar dat geeft niet, het was een heel leuke ervaring. Onderweg hebben Milou en ik nog een nieuwe ervaring neergezet, we waren namelijk met de achterkanten van onze kayaks vast komen zitten. Dat was volgens John nog nooit eerder gebeurd. Het duurde wel lang voordat John ons kwam redden, we riepen al lang "HELP" maar ze waren te ver voor ons om het door te hebben. Uiteindelijk kwam John ons te hulp en waren we gered.
Het uitzicht was echt prachtig en het werd steeds warmer, de zon begon ook te schijnen. Ik was wel blij toen we even stopten om de benen te strekken, die waren flink verkrampt en ik voelde het ook goed in mijn armen. Op de weg terug begon de wind steeds meer te waaien, waardoor we intensiever moesten peddelen. Toch was het nog leuk. Totdat het begon te regenen! We konden al zien waar we terug moesten, maar toch kregen we nog even regen over de kop. Gelukkig niet heel hard.
Eenmaal terug gingen we de kayaks uit en bedankten we John voor de leuke tour. Hij vond het ook leuk met ons en dit was zijn eerste tour van 2014!
We hadden inmiddels wel trek gekregen en gingen naar het Rock Cod Café. Daar kon je fish&chips bestellen, maar ook allerlei andere visgerechten. Ik nam gefrituurde zalm en friet, zeer lekker :D Lang geleden dat ik zo'n lekker dik zalmpie op had. Toen we in het restaurant/café zaten, begon het buiten echt heel hard te regenen. We waren blij dat we dat niet hadden terwijl we kayakten.
Daarna kregen we nog een tour door Duncan van Mary, die daar was opgegroeid. We zagen de boerderij en school waar ze vroeger woonden en al het land dat erbij hoorde. Ook reden we langs het graf van oma's broer.
Toen was het alweer tijd om te gaan, want op maandag moesten we natuurlijk weer naar school. Mary bracht ons naar Parksville en vanaf daar bracht Leona (vriendin van Audrey) ons naar huis. Onderweg spotte ik nog een zwarte beer! Hij zat gewoon aan de kant van de weg gras te eten. We spotten nu dus veel wildlife :D Ook daar geen foto van kunnen maken, want we reden best hard.
Het was heel leuk met Mary en Barry :)
In mijn volgende blog.... een verdrietig verhaal over de laatste week op Huband.
Tot snel!
Nadat al die hectiek voorbij was, heb ik natuurlijk een kaart voor mama opgestuurd, want die was een paar dagen later jarig. Die week zijn we gewoon naar school geweest en hebben we weer goed geholpen. Ook heb ik wat schoolwerk gedaan, niet heel interessant.
Op donderdag werden we door Keri, dat is een vriendin van Audrey, naar Mary gebracht, die woont in Lantzville (vlak bij Nanaimo).
We zouden t/m zondag (da's vandaag) bij Mary, haar man Barry en hun megahond Sam blijven.
Toen we donderdagavond af waren gezet door Keri, gingen we heel even naar het huis van Mary en Barry en daarna gelijk door naar Nori, dat is een Japans restaurant in Nanaimo. Daar was voor ons gereserveerd om sushi te gaan eten! In mijn leven had ik 2 of 3x sushi op, maar was nog nooit naar een Japans restaurant geweest. Weer een ervaring erbij dus.
Ik weet nu dat zo'n restaurant een goede plek is voor mij, want ik hou van vis. Eerst kreeg ik een paar stukken rauwe zalm, zeer lekker. Daarna kwamen er steeds meer dingen. Allemaal onder het "genot" van saké, warme wijn. Wat niet heel lekker is. Er waren gefrituurde garnalen, gefrituurde krab, gefrituurde groenten, van alles. Dat was heeeel lekker :D Daarna kregen we nog cones met van alles lekkers er in, inclusief avocado, wat ik voor het eerst op had. Best lekker.
Voor de gein had Barry een soort puree van viseitjes besteld. Maar een mini beetje van gegeten, maar oh dat was vies.
Genoeg over de sushi. We gingen daarna naar het huis van Mary en Barry en konden een beetje relaxen. We hebben nog een film gekeken, the Secret Life of Walter Mitty, best een leuke film. Beetje raar, maar wel leuk op zich.
Op vrijdag moest Mary werken, dus gingen we niks doen. In plaats daarvan hebben we lekker in de jacuzzi in de tuin gezeten (aw yeah) en met de grote hond Sam naar de oceaan gelopen. Beetje een chill dag, dat was ook wel eens fijn :D Die avond hebben we geloof ik ook een film gekeken, die heel raar was.
Op zaterdag was de familie barbecue, niet mijn familie, maar dat maakt niet uit :P We gingen naar Uncle Tom, dat is de broer van tante A3, de schoonzus van oma Diny. Jaja, hou je het nog bij? Ome Tom woont in Duncan, waar ook tante A3 woont. Vanaf Mary's huis was dat ongeveer 1,5 uur rijden. Alle drank in de auto, Mary had een taart gemaakt, dus we waren er klaar voor. De bbq staat bekend als een zuip- en taartfestijn. We hadden dus great expectations. Maar eerst maar naar uncle Tom toe en dat was moeilijker dan gedacht. We hadden vertrouwen in Mary, maar die wist zelf niet eens waar ie woonde :P Eenmaal in Duncan begon het dwalen, op zoek naar Stolze road, volgens Mary woonde hij daar. Nou een stuk of 4x door Stolze road gereden, geen uncle Tom. Paar andere wegen, niet bij het goede adres. Misschien hebben we daar wel langer dan een uur rond gereden. Toen hebben we Marge maar gesmst, die stuurde eerst niks terug. Daarna gebeld en ze zei dat het niet Stolze road, maar HANKS road was. Unlcle Tom woont op Hanks road. Tom Hanks. Maaaaar waar was Hanks road? We hadden geen bereik met onze telefoons en internet deed het ook niet, we waren letterlijk in the middle of nowhere. Uiteindelijk zag ik Hanks road en waren we blij :)
We kwamen aan en het varken was blijkbaar al gesneden. Ze gooien een heel varken op de bbq en snijden dan de goede stukken ervan om op te eten. We werden gelijk vriendelijk begroet en we konden eten :) Het voelde alsof we deze mensen al kenden, wat niet zo was, dus dat was fijn :) Het was wel wat koud om buiten te zitten, dus besloten we naar binnen te gaan, waar onder andere Mike & Marge en tante A3 zaten. We zagen ook al allerlei lekkere taarten staan. Er was namelijk ook een taart wedstrijd, wie de lekkerste taart had gemaakt, won een prijs. Iedereen mocht stemmen. We hebben gezellig gekletst met een vrouw die oorspronkelijk uit Nederland kwam en nog een hoop andere mensen. Het was zeker gezellig, maar totaal geen drinkfestijn zoals we hadden gehoord :P
De allerlekkerste taart vond ik pineapple fluff, had ik nog nooit gegeten, maar oei die was lekker! Daar had ik dus op gestemd en hij had ook nog eens gewonnen! Mary's taart was 3e geworden, niet slecht dus.
Na het feestje gingen we met Sophie (Mary's dochter) naar het huisje van haar vader. Hij heeft een super mooi huisje aan Cowichan Lake waar we die nacht zouden slapen. Dit was handiger dan terug gaan naar Nanaimo, want we gingen op zondag KAYAKKEN! Op tijd slapen, want we moesten om 7 uur opstaan om op tijd weg te gaan. Als ontbijt had ik een cinnamon bun met cream cheese er op, SUPER LEKKER :D Even later waren we onderweg naar Cowichan Bay, want daar zou onze gids John ons verwachten.
Eenmaal aangekomen moesten we wat formuliertjes invullen, haalden we wat drinken en een snack voor onderweg en konden we John ontmoeten. Het bleek dat John's ouders uit Friesland komen, dus hij kon een paar Nederlandse dingen zeggen, grappig. Ik kreeg een soort van rode/oranje kayak toegewezen en we hadden mooie rokjes aan die je over de kayak heen kon trekken zodat er geen water in kwam. Achteraf werkte dat niet heel goed, want m'n broek was alsnog nat. Away we went, flink peddelen. Het was echt super gaaf. Ik had ooit al met papa in België en Tsjechië gekayakt, maar dit was niet te vergelijken. We waren op een heel open gebied, waar je heel ver voor je uit kon kijken. Gelukkig was het gestopt met regenen toen we gingen kayakken :)
Toen we onderweg waren, hoorde ik opeens wat plonzen achter mij. Snel omkijken en toen zag ik twee zeeleeuwen! Super cool :) Ze waren ook vet dichtbij me telkens, zo'n 2 meter afstand. Helaas geen foto's kunnen maken, want we waren aan het kayakken. Ook zagen we veel zeehonden, echt mega veel. Zwarte en grijze zeehondjes.
Het kayakken was toch best zwaar. Al helemaal als je vanuit niks opeens 3 uur lang (wat 4 uur werd) gaat kayakken. Maar dat geeft niet, het was een heel leuke ervaring. Onderweg hebben Milou en ik nog een nieuwe ervaring neergezet, we waren namelijk met de achterkanten van onze kayaks vast komen zitten. Dat was volgens John nog nooit eerder gebeurd. Het duurde wel lang voordat John ons kwam redden, we riepen al lang "HELP" maar ze waren te ver voor ons om het door te hebben. Uiteindelijk kwam John ons te hulp en waren we gered.
Het uitzicht was echt prachtig en het werd steeds warmer, de zon begon ook te schijnen. Ik was wel blij toen we even stopten om de benen te strekken, die waren flink verkrampt en ik voelde het ook goed in mijn armen. Op de weg terug begon de wind steeds meer te waaien, waardoor we intensiever moesten peddelen. Toch was het nog leuk. Totdat het begon te regenen! We konden al zien waar we terug moesten, maar toch kregen we nog even regen over de kop. Gelukkig niet heel hard.
Eenmaal terug gingen we de kayaks uit en bedankten we John voor de leuke tour. Hij vond het ook leuk met ons en dit was zijn eerste tour van 2014!
We hadden inmiddels wel trek gekregen en gingen naar het Rock Cod Café. Daar kon je fish&chips bestellen, maar ook allerlei andere visgerechten. Ik nam gefrituurde zalm en friet, zeer lekker :D Lang geleden dat ik zo'n lekker dik zalmpie op had. Toen we in het restaurant/café zaten, begon het buiten echt heel hard te regenen. We waren blij dat we dat niet hadden terwijl we kayakten.
Daarna kregen we nog een tour door Duncan van Mary, die daar was opgegroeid. We zagen de boerderij en school waar ze vroeger woonden en al het land dat erbij hoorde. Ook reden we langs het graf van oma's broer.
Toen was het alweer tijd om te gaan, want op maandag moesten we natuurlijk weer naar school. Mary bracht ons naar Parksville en vanaf daar bracht Leona (vriendin van Audrey) ons naar huis. Onderweg spotte ik nog een zwarte beer! Hij zat gewoon aan de kant van de weg gras te eten. We spotten nu dus veel wildlife :D Ook daar geen foto van kunnen maken, want we reden best hard.
Het was heel leuk met Mary en Barry :)
In mijn volgende blog.... een verdrietig verhaal over de laatste week op Huband.
Tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
